اثر عصاره الکلی خرفه بر آسیب ایسکمی- خون رسانی مجدد کلیه موش سفید بزرگ آزمایشگاهی

زمینه و هدف: آسیب کلیوی متعاقب ایسکمی- خون رسانی مجدد (i/r) هنوز به عنوان یک مسئله غیرقابل اجتناب در تعداد زیادی از موقعیت های پزشکی و درمانی مطرح می باشد. گیاه خرفه (po) از نظر خواص آنتی اکسیدانی شناخته شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات عصاره الکلی خرفه (eepo) بر عملکرد و وضعیت آنتی اکسیدانی کلیه پس از القای آسیب ایسکمی- خون رسانی مجدد در کلیه موش سفید بزرگ آزمایشگاهی طراحی گردید. مواد و روش ها: تعداد 30 سر موش سفید بزرگ آزمایشگاهی (نژاد ویستار) به پنج گروه 6 تایی تقسیم شد؛ گروه شم: لاپاراتومی بدون القای i/r، گروه eepo: دریافت کننده عصاره با دوز 300 میلی گرم بر کیلوگرم و جراحی شم، گروه i/r: القای ایسکمی- خون رسانی مجدد بدون درمان، گروه های eepo150+ i/r و aepo300+ i/r: دریافت کننده عصاره با دوز 150و 300 میلی گرم بر کیلوگرم و متعاقب آن القای ایسکمی- خون رسانی مجدد. عصاره در گروه های مربوطه به مدت 5 روز قبل از جراحی از طریق گاواژ تجویز شد. در خاتمه میزان اوره و کراتینین سرم(scr)، مالون دی آلدئید(mda)، سوپراکساید دیسموتاز(sod)، گلوتاتیون (gsh) و فعالیت کل آنتی اکسیدانی (taa) بافت کلیه سنجیده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی lsd انجام شد و 05/0>p یا کمتر به عنوان سطح آماری معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: القاء i/r و تیمار باعصاره خرفه، باعث افزایش سطح سوپراکسیددیسموتاز نسبت به گروه شاهد گردید(05/0>p و 001/0>p). هیچ تغییر معنی داری در سطوح مالون دی آلدیید، گلوتاتیون و فعالیت کل آنتی اکسیدانی در بین گروه های مختلف مشاهده نشد. از طرف دیگر سطح اوره و کراتینین سرم در گروه های i/r و تیمار با عصاره الکلی خرفه نسبت به گروه شاهد افزایش معنی داری پیدا کرد(001/0>p). نتیجه گیری: عصاره الکلی گیاه خرفه اثر قابل توجهی بر روی وضعیت آنتی اکسیدانی کلیه نداشت و نتوانست از آسیب کلیوی متعاقب آسیب i/r جلوگیری کند.